ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ
Το Δημοτικό Σχολείο Καντάνου έλαβε μέρος στην 5η εκπαιδευτική μετακίνηση στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus+ KA2, που πραγματοποιήθηκε στην Πολωνία και συγκεκριμένα στην πόλη Miedzyzdroje. Μία πόλη 5.422 κατοίκων στη Βορειοδυτική Πολωνία στο νησί Wolin. Μία μικρή πόλη που ωστόσο χαρακτηρίζεται ως το «μαργαριτάρι της Βαλτικής» καθώς η γεωμορφολογία της είναι μοναδική. Οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην κινητικότητα ήταν : 1) Τσαλταμπάση Κατερίνα-Δασκάλα (Συντονίστρια του προγράμματος) και 2) Καμπουράκη Χαραλαμπία –Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής του Σχολείου.
Επισκεφτήκαμε το Δημοτικό Σχολείο Szkola Podstawowa Nr 1 im.Bolestawa Chrobrego. Η υποδοχή έγινε στην αίθουσα του κλειστού γυμναστηρίου που διέθετε εξοπλισμό εθνικών σταδίων προηγμένων χωρών με πτυσσόμενες μπασκέτες και ειδικές χωροταξικές ρυθμίσεις για να προσαρμόζεται τόσο στο μάθημα Φυσικής Αγωγής όσο και σε πολιτιστικές εκδηλώσεις με φιλοξενία πολλών ατόμων. Μας υποδέχτηκαν με χορό και τραγούδι από τα παιδιά διαφόρων τάξεων αλλά και με μικρά αναμνηστικά δωράκια που αποτύπωναν το ύφος του σχολείου. Οι εγκαταστάσεις του σχολείου και η γενικότερη σχολική υποδομή ήταν άρτιες. Η κάθε αίθουσα διέθετε προτζέκτορα, βιβλιοθήκη και ήταν όλες άνετες και λειτουργικές. Υπήρχαν βοηθητικοί χώροι με πλούσιο εικαστικό, τεχνολογικό και καλλιτεχνικό υλικό που φιλοξενούσαν παιδιά πριν το σχόλασμα. Μεγάλοι διάδρομοι κι ενδιάμεσοι χώροι επίσης λειτουργικοί, διακοσμημένοι με καλλιτεχνικές εργασίες των παιδιών και πλαισιωμένοι με καρεκλάκια για τους επισκέπτες. Υπήρχε ειδική αίθουσα Αποδυτηρίων με ατομικά ερμάρια μαθητών για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής. (Τα παιδιά εισέρχονταν στο χώρο του γυμναστηρίου αφού άλλαζαν ρούχα). Μέσα στο σχολείο υπήρχαν επίσης καλλιτεχνικά εργαστήρια όπου συμμετείχαμε κι εμείς σε workshops. Συγκεκριμένα επισκεφτήκαμε το εργαστήρι γυαλιού-κεραμικής τέχνης όπου κατασκευάσαμε γυάλινα διακοσμητικά και κοσμήματα. Επισκεφτήκαμε τη βιβλιοθήκη του Δήμου όπου συμμετείχαμε σε ένα ακόμα workshop και κατασκευάσαμε μικρά Χριστουγεννιάτικα δέντρα με διάφορα υλικά. Η 1η μέρα επίσκεψης συνέπεσε με την εθνική ημέρα εκπαίδευσης κι έτσι το 3ο workshop που έγινε πάλι στο σχολείο ήταν ένα βιωματικό εργαστήρι ρόλων με θέμα τη διαπολιτισμικότητα (συνεργασία-φιλία –ομαδικότητα).
Κατά την παραμονή μας στο χώρο του σχολείου είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε όλες τις τάξεις και να έρθουμε σε επαφή με τα περισσότερα παιδιά. Τα παιδιά κατά την άφιξή μας στο σχολείο είχαν προετοιμάσει καλλιτεχνικές δραστηριότητες αλλά και εδέσματα τυπικά αφιερωμένα στο Μήλο αλλά ουσιαστικά σε ένα γενικότερο πλαίσιο υγιεινής διατροφής. Μας κέρασαν λοιπόν μηλόπιτες, τάρτες και φρούτα και θαυμάσαμε τα έργα τους (ζωγραφική, χειροτεχνία αλλά και μικρά θεατρικά και παιχνίδια). Διακρίναμε κοινά στοιχεία με την Ελλάδα και όσον αφορά την αφοσίωση στις τέχνες αλλά και στη μορφή του διαλείμματος και στα κοινά παιχνίδια που εφευρίσκουν τα παιδιά. Γενικότερα τα παιδιά μιλούν μία κοινή γλώσσα. Είναι χαρούμενα και μοιράζουν παντού αυθεντικά χαμόγελα που φτιάχνουν τη διάθεση κάθε εκπαιδευτικού. Είναι αυθόρμητα και μοιράζουν αγκαλιές αρκεί να τους απευθύνεις το λόγο.
Κάτι διαφορετικό που συναντήσαμε σε σχέση με την Ελλάδα εκτός από τις κτιριακές και υλικές υποδομές ήταν η έμφαση που δίνουν στα χαρισματικά παιδιά. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο σε παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες αλλά συνήθως αγνοεί τα παιδιά που διαθέτουν ιδιαίτερα αυξημένο μαθησιακό δείκτη ευφυΐας ή ταλέντου. Τα παιδιά αυτά στην Πολωνία τα ενισχύουν με ιδιαίτερα μαθήματα όπου χρειάζεται, χωρίς να παραγκωνίζονται τα ομαδικά μαθήματα με αλληλεπίδραση και συνεργασία. Επίσης το μάθημα των θρησκευτικών έχει δεσπόζουσα θέση στο αναλυτικό πρόγραμμα. Υπάρχουν μαθήματα πολλών ειδικοτήτων και οι δάσκαλοι ανήκουν όλοι στο μόνιμο προσωπικό. Δεν υπάρχει ο θεσμός των αναπληρωτών. Οι τάξεις στο Δημοτικό σχολείο είναι 8 και όχι 6 για την ομαλή μετάβαση όπως χαρακτηρίζουν από την παιδική στην ενήλικη ζωή.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μας πραγματοποιήθηκαν 2 official meeting όπου συζητήσαμε την πρόοδο του προγράμματος από την προηγούμενη κινητικότητα, καθορίσαμε το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες μέχρι την επόμενη που θα γίνει τον Μάιο στην Ελλάδα και εξοικειωθήκαμε με τη χρήση των νέων τεχνολογιών που αφορούν το πρόγραμμα.
Δίπλα στο σχολείο και κατά μήκος της ευρύτερης περιοχής του νησιού Wolin όπου βρίσκεται η πόλη Miedzyzdroje εκτείνονται εθνικά πάρκα και πάρκα άγριας ζωής μεταξύ των οποίων και ο Εθνικός Δρυμός Wolinski που είναι το πρώτο θαλάσσιο πάρκο στην Πολωνία και ένας από τους 23 εθνικούς δρυμούς της χώρας. Οι αίθουσες του σχολείου είναι έτσι διαμορφωμένες ούτως ώστε τα παράθυρα- τζαμαρίες κάθε τάξης να έχουν θέα στα δέντρα του πάρκου. Η επίσκεψη στο πάρκο μπορεί να γίνει άμεσα λόγω εγγύτητας. Το πάρκο συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό επισκεπτών είτε για αναψυχή είτε για άθληση.
Εκτός από το πάρκο επισκεφτήκαμε 2 ακόμα παράκτιες τουριστικές περιοχές τις Szczecin και Swinoujscie αλλά και μουσειακούς χώρους όπως το Μουσείο τεχνολογίας αυτοκινήτων από όπου πήραμε μία χάρτινη κατασκευή για όλα τα παιδιά του σχολείου της Καντάνου σαν αναμνηστικό δωράκι. Επίσης το Μουσείο του Β παγκοσμίου πολέμου στο Szczecin κοντά στα Πολωνικά-Γερμανικά σύνορα όπου διαβάσαμε μαρτυρίες και είδαμε εκθέματα αλλά και αναπαραστατικές εικόνες μίας πολύ σκοτεινής σελίδας της ιστορίας.
Η τελετή λήξης έγινε στο πολιτιστικό κέντρο του Miedzyzdroje, όπου είχαμε την ευκαιρία να ξαναδούμε όλα τα παιδιά σε ατομικές και ομαδικές καλλιτεχνικές δράσεις. Συγκεκριμένα παρακολουθήσαμε κλασικό τραγούδι από τη χορωδία του σχολείου, μικρά θεατρικά δρώμενα, σύγχρονο τραγούδι με συνοδεία μουσικών οργάνων και τελικά χορογραφίες αφιερωμένες στην κάθε χώρα ξεχωριστά. Ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό το γεγονός ότι τα παιδιά παρουσίασαν με ιδιαίτερη χαρά ξένες για αυτά παραδοσιακές και μοντέρνες μουσικοκινητικές συνθέσεις, πάνω στις οποίες αφιέρωσαν χρόνο και σίγουρα η ανάμνηση θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη και των μικρών Πολωνών αλλά και των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα από τις 6 χώρες.
Μετά την επιστροφή μας στο σχολείο της Καντάνου οργανώσαμε συγκέντρωση γονέων-μαθητών και δασκάλων όπου παρουσιάσαμε αναλυτικά όλο το «χρονικό» της μετακίνησης μας στην Πολωνία, με τις προσωπικές μας εκτιμήσεις και παρατηρήσεις. Κατόπιν επαναλάβαμε το workshop της διαπολιτισμικότητας (και τα 2 ομαδικά παιχνίδια που παίξαμε) που αφορούσε στην εξεύρεση τρόπων συνεργασίας σε μία κοινότητα διαφορετικών ατόμων και στην έμφαση της επικοινωνίας και της ψυχαγωγίας έναντι του ανταγωνισμού και του ατομικού παιχνιδιού. Μοιράσαμε τις χάρτινες κατασκευές από το Μουσείο Τεχνολογίας στα παιδιά για το σπίτι και δώσαμε φυλλάδια με μία συγκεκριμένη τεχνοτροπία Πολωνικού σκίτσου όπου τα παιδιά ζωγράφισαν με το δικό τους τρόπο. Όλα τα παιδιά συγκεντρώθηκαν σε μεγάλα τραπέζια και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδωσαν χρώμα στα σκίτσα. Οι γονείς ενθουσιάστηκαν με τα 2 βιωματικά παιχνίδια και οφείλουμε να πούμε ότι ήρθαν πιο κοντά μεταξύ τους, γεγονός που μας έδωσε το έναυσμα αλλά και την ιδέα για περεταίρω αξιοποίηση τέτοιου είδους συναντήσεων.
Προσωπικά λόγω του ότι ήταν η πρώτη κινητικότητα για μένα το μέτρο σύγκρισής μου ήταν μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα, οι υποδομές, ο πολιτισμός και τα ήθη και έθιμα στην Ελλάδα. Συνεπώς η παραπάνω περιγραφική έκθεση στηρίχθηκε περισσότερο στην συγκριτική παράθεση των μεταξύ τους στοιχείων.
Καμπουράκη Χαραλαμπία Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής
Το Δημοτικό Σχολείο Καντάνου έλαβε μέρος στην 5η εκπαιδευτική μετακίνηση στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus+ KA2, που πραγματοποιήθηκε στην Πολωνία και συγκεκριμένα στην πόλη Miedzyzdroje. Μία πόλη 5.422 κατοίκων στη Βορειοδυτική Πολωνία στο νησί Wolin. Μία μικρή πόλη που ωστόσο χαρακτηρίζεται ως το «μαργαριτάρι της Βαλτικής» καθώς η γεωμορφολογία της είναι μοναδική. Οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην κινητικότητα ήταν : 1) Τσαλταμπάση Κατερίνα-Δασκάλα (Συντονίστρια του προγράμματος) και 2) Καμπουράκη Χαραλαμπία –Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής του Σχολείου.
Επισκεφτήκαμε το Δημοτικό Σχολείο Szkola Podstawowa Nr 1 im.Bolestawa Chrobrego. Η υποδοχή έγινε στην αίθουσα του κλειστού γυμναστηρίου που διέθετε εξοπλισμό εθνικών σταδίων προηγμένων χωρών με πτυσσόμενες μπασκέτες και ειδικές χωροταξικές ρυθμίσεις για να προσαρμόζεται τόσο στο μάθημα Φυσικής Αγωγής όσο και σε πολιτιστικές εκδηλώσεις με φιλοξενία πολλών ατόμων. Μας υποδέχτηκαν με χορό και τραγούδι από τα παιδιά διαφόρων τάξεων αλλά και με μικρά αναμνηστικά δωράκια που αποτύπωναν το ύφος του σχολείου. Οι εγκαταστάσεις του σχολείου και η γενικότερη σχολική υποδομή ήταν άρτιες. Η κάθε αίθουσα διέθετε προτζέκτορα, βιβλιοθήκη και ήταν όλες άνετες και λειτουργικές. Υπήρχαν βοηθητικοί χώροι με πλούσιο εικαστικό, τεχνολογικό και καλλιτεχνικό υλικό που φιλοξενούσαν παιδιά πριν το σχόλασμα. Μεγάλοι διάδρομοι κι ενδιάμεσοι χώροι επίσης λειτουργικοί, διακοσμημένοι με καλλιτεχνικές εργασίες των παιδιών και πλαισιωμένοι με καρεκλάκια για τους επισκέπτες. Υπήρχε ειδική αίθουσα Αποδυτηρίων με ατομικά ερμάρια μαθητών για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής. (Τα παιδιά εισέρχονταν στο χώρο του γυμναστηρίου αφού άλλαζαν ρούχα). Μέσα στο σχολείο υπήρχαν επίσης καλλιτεχνικά εργαστήρια όπου συμμετείχαμε κι εμείς σε workshops. Συγκεκριμένα επισκεφτήκαμε το εργαστήρι γυαλιού-κεραμικής τέχνης όπου κατασκευάσαμε γυάλινα διακοσμητικά και κοσμήματα. Επισκεφτήκαμε τη βιβλιοθήκη του Δήμου όπου συμμετείχαμε σε ένα ακόμα workshop και κατασκευάσαμε μικρά Χριστουγεννιάτικα δέντρα με διάφορα υλικά. Η 1η μέρα επίσκεψης συνέπεσε με την εθνική ημέρα εκπαίδευσης κι έτσι το 3ο workshop που έγινε πάλι στο σχολείο ήταν ένα βιωματικό εργαστήρι ρόλων με θέμα τη διαπολιτισμικότητα (συνεργασία-φιλία –ομαδικότητα).
Κατά την παραμονή μας στο χώρο του σχολείου είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε όλες τις τάξεις και να έρθουμε σε επαφή με τα περισσότερα παιδιά. Τα παιδιά κατά την άφιξή μας στο σχολείο είχαν προετοιμάσει καλλιτεχνικές δραστηριότητες αλλά και εδέσματα τυπικά αφιερωμένα στο Μήλο αλλά ουσιαστικά σε ένα γενικότερο πλαίσιο υγιεινής διατροφής. Μας κέρασαν λοιπόν μηλόπιτες, τάρτες και φρούτα και θαυμάσαμε τα έργα τους (ζωγραφική, χειροτεχνία αλλά και μικρά θεατρικά και παιχνίδια). Διακρίναμε κοινά στοιχεία με την Ελλάδα και όσον αφορά την αφοσίωση στις τέχνες αλλά και στη μορφή του διαλείμματος και στα κοινά παιχνίδια που εφευρίσκουν τα παιδιά. Γενικότερα τα παιδιά μιλούν μία κοινή γλώσσα. Είναι χαρούμενα και μοιράζουν παντού αυθεντικά χαμόγελα που φτιάχνουν τη διάθεση κάθε εκπαιδευτικού. Είναι αυθόρμητα και μοιράζουν αγκαλιές αρκεί να τους απευθύνεις το λόγο.
Κάτι διαφορετικό που συναντήσαμε σε σχέση με την Ελλάδα εκτός από τις κτιριακές και υλικές υποδομές ήταν η έμφαση που δίνουν στα χαρισματικά παιδιά. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο σε παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες αλλά συνήθως αγνοεί τα παιδιά που διαθέτουν ιδιαίτερα αυξημένο μαθησιακό δείκτη ευφυΐας ή ταλέντου. Τα παιδιά αυτά στην Πολωνία τα ενισχύουν με ιδιαίτερα μαθήματα όπου χρειάζεται, χωρίς να παραγκωνίζονται τα ομαδικά μαθήματα με αλληλεπίδραση και συνεργασία. Επίσης το μάθημα των θρησκευτικών έχει δεσπόζουσα θέση στο αναλυτικό πρόγραμμα. Υπάρχουν μαθήματα πολλών ειδικοτήτων και οι δάσκαλοι ανήκουν όλοι στο μόνιμο προσωπικό. Δεν υπάρχει ο θεσμός των αναπληρωτών. Οι τάξεις στο Δημοτικό σχολείο είναι 8 και όχι 6 για την ομαλή μετάβαση όπως χαρακτηρίζουν από την παιδική στην ενήλικη ζωή.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μας πραγματοποιήθηκαν 2 official meeting όπου συζητήσαμε την πρόοδο του προγράμματος από την προηγούμενη κινητικότητα, καθορίσαμε το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες μέχρι την επόμενη που θα γίνει τον Μάιο στην Ελλάδα και εξοικειωθήκαμε με τη χρήση των νέων τεχνολογιών που αφορούν το πρόγραμμα.
Δίπλα στο σχολείο και κατά μήκος της ευρύτερης περιοχής του νησιού Wolin όπου βρίσκεται η πόλη Miedzyzdroje εκτείνονται εθνικά πάρκα και πάρκα άγριας ζωής μεταξύ των οποίων και ο Εθνικός Δρυμός Wolinski που είναι το πρώτο θαλάσσιο πάρκο στην Πολωνία και ένας από τους 23 εθνικούς δρυμούς της χώρας. Οι αίθουσες του σχολείου είναι έτσι διαμορφωμένες ούτως ώστε τα παράθυρα- τζαμαρίες κάθε τάξης να έχουν θέα στα δέντρα του πάρκου. Η επίσκεψη στο πάρκο μπορεί να γίνει άμεσα λόγω εγγύτητας. Το πάρκο συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό επισκεπτών είτε για αναψυχή είτε για άθληση.
Εκτός από το πάρκο επισκεφτήκαμε 2 ακόμα παράκτιες τουριστικές περιοχές τις Szczecin και Swinoujscie αλλά και μουσειακούς χώρους όπως το Μουσείο τεχνολογίας αυτοκινήτων από όπου πήραμε μία χάρτινη κατασκευή για όλα τα παιδιά του σχολείου της Καντάνου σαν αναμνηστικό δωράκι. Επίσης το Μουσείο του Β παγκοσμίου πολέμου στο Szczecin κοντά στα Πολωνικά-Γερμανικά σύνορα όπου διαβάσαμε μαρτυρίες και είδαμε εκθέματα αλλά και αναπαραστατικές εικόνες μίας πολύ σκοτεινής σελίδας της ιστορίας.
Η τελετή λήξης έγινε στο πολιτιστικό κέντρο του Miedzyzdroje, όπου είχαμε την ευκαιρία να ξαναδούμε όλα τα παιδιά σε ατομικές και ομαδικές καλλιτεχνικές δράσεις. Συγκεκριμένα παρακολουθήσαμε κλασικό τραγούδι από τη χορωδία του σχολείου, μικρά θεατρικά δρώμενα, σύγχρονο τραγούδι με συνοδεία μουσικών οργάνων και τελικά χορογραφίες αφιερωμένες στην κάθε χώρα ξεχωριστά. Ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό το γεγονός ότι τα παιδιά παρουσίασαν με ιδιαίτερη χαρά ξένες για αυτά παραδοσιακές και μοντέρνες μουσικοκινητικές συνθέσεις, πάνω στις οποίες αφιέρωσαν χρόνο και σίγουρα η ανάμνηση θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη και των μικρών Πολωνών αλλά και των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα από τις 6 χώρες.
Μετά την επιστροφή μας στο σχολείο της Καντάνου οργανώσαμε συγκέντρωση γονέων-μαθητών και δασκάλων όπου παρουσιάσαμε αναλυτικά όλο το «χρονικό» της μετακίνησης μας στην Πολωνία, με τις προσωπικές μας εκτιμήσεις και παρατηρήσεις. Κατόπιν επαναλάβαμε το workshop της διαπολιτισμικότητας (και τα 2 ομαδικά παιχνίδια που παίξαμε) που αφορούσε στην εξεύρεση τρόπων συνεργασίας σε μία κοινότητα διαφορετικών ατόμων και στην έμφαση της επικοινωνίας και της ψυχαγωγίας έναντι του ανταγωνισμού και του ατομικού παιχνιδιού. Μοιράσαμε τις χάρτινες κατασκευές από το Μουσείο Τεχνολογίας στα παιδιά για το σπίτι και δώσαμε φυλλάδια με μία συγκεκριμένη τεχνοτροπία Πολωνικού σκίτσου όπου τα παιδιά ζωγράφισαν με το δικό τους τρόπο. Όλα τα παιδιά συγκεντρώθηκαν σε μεγάλα τραπέζια και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδωσαν χρώμα στα σκίτσα. Οι γονείς ενθουσιάστηκαν με τα 2 βιωματικά παιχνίδια και οφείλουμε να πούμε ότι ήρθαν πιο κοντά μεταξύ τους, γεγονός που μας έδωσε το έναυσμα αλλά και την ιδέα για περεταίρω αξιοποίηση τέτοιου είδους συναντήσεων.
Προσωπικά λόγω του ότι ήταν η πρώτη κινητικότητα για μένα το μέτρο σύγκρισής μου ήταν μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα, οι υποδομές, ο πολιτισμός και τα ήθη και έθιμα στην Ελλάδα. Συνεπώς η παραπάνω περιγραφική έκθεση στηρίχθηκε περισσότερο στην συγκριτική παράθεση των μεταξύ τους στοιχείων.
Καμπουράκη Χαραλαμπία Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής
